Przeczytalam przed chwila (w Internecie, nie wiem gdzie byl wydrukowany) artykul o Somalii. Albo raczej tylko wyrywek z tamtego swiata, z jednego tylko miejsca w tym kraju bez rzadu, administracji i innych atrybutow panstwa. Wlasnie o tym byl ten artykul i po przeczytaniu go poczulam nagle, ze zyje jednak w cywilizowanym swiecie. Tyle i ile oczywiscie ale jednak Indonezja na tle Somalii znajduje sie w zupelnie innym miejscu. W wiekszych miastach sa szpitale, jako takie (w mniejszych pozal sie Boze niestety, a w Labuan Bajo jest tylko przychodnia, do ktorej lepiej nie trafic a nowy budynek szpitala budowanego w ostatnich latach wyglada juz jakby przeszedl wojne i generalnie juz sie wali, podobno afera korupcyjna sie toczy).
Sa banki, pieniadze, w zasadzie jest wszystko.
Ale ku mojej uciesze odkrylam pewne podobienstwa - wreszcie znalazlam kraj, ktory tez chce tylko nowe dolary, wydrukowane po 2006 roku. Takze w Indonezji raczej odmawiaja przyjmowania starszych choc tutaj mozna ich jeszcze przekonac (ale i tak wymienia po nizszym kursie, takze w banku). Takze banknoty mniejsze niz 100, z mala pieczatka, nadtargane na milimetr (nie mowiac juz o tych pomietych albo z rysunkami) sa niemile widziane.
Oraz komorki. Tutaj tez sa wszedzie. Ich uzywanie nie zastepuje wprawdzie pieniadza jak w Somalii ale poza tym sluza do wszystkiego. Zasieg dochodzi do coraz mniejszych miejscowosci, takze w lasach Flores. Nawet na Komodo postawiono juz maszt i w czasie safari mamy ciagle zasieg. Przez komorki mlodzi umieszczaja zdjecia na facebooku, zwykle naiwne portrety. Rozmawiaja ciagle i wszedzie oraz stale wysylaja smsy. Ciagle i wszedzie oznacza takze pisanie smsow w trakcie prowadenia skutera na ruchliwej trasie.